A convocatoria para participar neste Encontro foi aberta a todas as asociacións xuvenis ou grupos non formais que quixesen estar presentes. Deste xeito, reuníronse en Famalicão colectivos procedentes de todas as provincias galegas e de todos os distritos do norte de Portugal, e vinculados aos máis diversos ámbitos e actividades (ecoloxistas, deportivas, académicas, musicais, de defensa da lingua, políticas, etc).
Entre todos estes colectivos, estivo tamén representada a Mostra de Teatro non profesional do Miño a través de dúas alumnas do IES da Sangriña da Guarda que, ademais de divulgar este evento teatral transfronteirizo entre todos os presentes na Mostra, tamén participaron de maneira activa e comprometida nas dinámicas de discusión desenvolvidas a través de diferentes grupos de traballo.
Alumnas do IES A Sangriña no estand da Mostra de Teatro non profisional do Miño que elas propias montaron con boa dose de creatividade, na área expositiva deste Encontro.
Moitos mozos e mozas achegáronse ao espazo da Mostra de Teatro para obter máis informacións sobre o evento.
Nun gran encontro transfronteirizo voltado para a mocidade como foi este, un evento da natureza da Mostra de Teatro do Miño non podía pasar desapercibido, pois, como poucos, representa ben esa vontade de entendimento e achegamento entre as culturas e xentes de ambas beiras miñotas. Muitas foron as persoas que se aproximaron para informarse ao stand da Mostra, que as propias alumnas guardesas montaron improvisadamente aproveitando os recursos disponibles.
As alumnas guardesas (esq. Edna, der. Noemi) participaron activamente en todas as actividades organizadas durante o fin de semana en Famalicão.
Esta non é a primeira vez que se organiza un Encontro entre asociacións xuvenís galegas e portuguesas, pero hai que sinalar que si que é a primeira vez que este desenvolveu con certos criterios sempre necesarios: unha ampla divulgación e convocatoria, unha boa e diversa participacion e unha articulación coherente entre mostra, traballo e convivio por parte da mocidade participante. Isto non significa que non houbese aspectos non tan positivos e mellorables, pero o que é certo é que o encontro deste pasado fin de semana pode ser, se así o queren os diferentes organismos e os colectivos xuvenís de ambos lados da raia, un punto de partida desde o cal seguir traballando, desde a propia mocidade, en prol da aproximación destes dous povos tan cercanos e muitas veces tan distantes.
